ضدعفونی کننده های غیر سمی با درجه بیمارستانی

پیشگیری و کاهش شیوع عفونت‌های اکتسابی بیمارستانی (HAIs)، اطمینان از سلامتی و ایمنی همه بیماران، کارکنان و ملاقات کنندگان در بیمارستان‌های بزرگ و کوچک اهمیت بسیاری دارد. پزشکان، پرستاران و کادر درمان در بیمارستان‌ها برای ارائه خدمات بهداشتی عالی تمام تلاش خود را می‌کنند در کنار این تلاش داشتن محیط درمانی بهداشتی و عاری از عفونت هم مهم است. استریل و ضدعفونی کردن تمام امکانات و تجهیزات پزشکی و بهداشتی باید در اولویت قرار گیرد تا از همه کسانی که از محیط بیمارستان استفاده می‌کنند، به ویژه کسانی که در برابر عفونت‌های ثانویه آسیب پذیر هستند، سیستم ایمنی ضعیف دارند و یا در حال بهبود هستند، محافظت شود.

به دلیل اهمیت پاک سازی مراکز درمانی و بیمارستان‌ها از عفونت‌ها و میکروارگانسیم‌ها، انواع مختلفی مواد ضدعفونی کننده تولید شده است. اما استفاده از مواد ضدعفونی بیمارستانی غیرسمی، ایمن و پایدار که همه مزایای مربوط به پاک کننده‌های شیمیایی سنتی را دارد و در عین حال عاری از مواد شیمیایی است که به مردم، حیوانات یا محیط زیست آسیب می‌رساند؛ این روزها داغ شده است. 

برای اطلاعات بیشتر در مورد این مواد ضدعفونی کننده غیر سمی بیمارستانی این مطلب را از دست ندهید. 

آنچه از مواد ضدعفونی کننده بیمارستانی انتظار می‌رود؟

همه انتظار دارند بیمارستان یا محیط‌های درمانی کاملا تمیز باشند. امروزه مواد ضدعفونی کننده مختلفی برای پاکسازی محیط‌های درمانی در دسترس هستند. این مواد علاوه بر ضدعفونی کردن، عمل تمیز و استریل کردن را هم انجام می‌دهند. آنها به گونه‌ای فرموله شده‌اند تا با عفونت‌های بیماری زا و سایر تهدیدات در محیط درمانی یا بیمارستانی مقابله کنند. طبق تعریف EPA، ضد عفونی کننده بیمارستانی باید دو باکتری Pseudomonas aeruginosa و Staphylococcus aureus را از بین ببرد و بنابراین حتی از یک ضد عفونی کننده استاندارد هم موثرتر هستند.

این مواد برای اثر گذاری لازم است تا مدت زمان کافی با میکروارگانیسم‌ها در تماس باشند تا بتوانند عوامل بیماری زا را از بین ببرند ولی در عین حال باید سرعت و ایمنی کافی را داشته و به سهولت قابل استفاده باشند. به علاوه لازم است تا کمترین صدمات را به تجهیزات پزشکی و البته کارکنان وارد کنند. 

استفاده از مواد ضدعفونی کننده بیمارستانی چه مشکلاتی به همراه دارد؟

برای استفاده از محصولات تمیز کننده سنتی و شیمیایی لازم است تا آنها حتما طبق دستورالعمل درست به کار برده شوند که اغلب کارکنان به درستی متوجه آن نخواهند شد و یا در اجرای روش درست آن کوتاهی می‌کنند. به همین دلیل استفاده از آنها عواقب سوئی خواهد داشت. سرطان، اختلالات تولید مثل، بیماری‌های تنفسی (از جمله آسم شغلی)، تحریک چشم و پوست، اختلال سیستم عصبی مرکزی و سایر اثرات سلامتی انسان از جمله آسیب واقعی و پایدار مواد شیمیایی هستند.

 گاهی سطوح و تجهیزاتی که مواد ضدعفونی کننده شیمیایی روی آنها استفاده می‌شود نیز آسیب می‌بینند. حتی نگهداری آنها هم مشکلات خاص خود را دارد. برخی از این محصولات حاوی مواد شیمیایی پایدار و سمی (PBT) هستند، به عنوان زباله‌های خطرناک طبقه بندی می‌شوند و در طول تولید، استفاده یا دفع، سبب آلودگی محیط زیست می‌شوند.

به عنوان مثال تریکلوزان، یک ضد باکتری که به طور فزاینده‌ای در مواد شوینده مایع وجود دارد. این ماده می‌توانند توانایی باکتری‌ها را در مقاومت در برابر آنتی بیوتیک‌ها افزایش دهد و تهدیدی طولانی مدت برای حیات وحش و سلامت انسان باشد. برخی از محصولات متداول دیگر در تمیز کردن بیمارستان‌ها مانند گلوتارآلدئید و اتیلن اکسید هم اثرات جدی بر سلامتی دارند. 

چه راه حلی پیشنهاد می‌شود؟ 

ضدعفونی کننده‌های غیر سمی بیمارستانی بسیاری از مشکلات ضدعفونی کننده‌های شیمیایی را ندارند. آنها سازگار با محیط زیست هستند و کمترین میزان عوارضی روی کارکنان و بیماران دارند. علاوه بر این نگهداری و حمل و نقل آنها بدون دردسر خواهد بود و پسماند ناشی از کاربردشان معمولا آسیبی به محیط زیست وارد نمی‌کند. اغلب این مواد ضدعفونی کننده غیر سوزاننده، غیر خورنده، غیر قابل اشتعال، بدون نفت، بدون کلر، بدون آمونیاک هستند و فسفات و اسیدهای خطرناک ندارد.

انواع مواد ضدعفونی کننده بیمارستانی غیر سمی 

مواد ضد عفونی کننده غیر سمی نسبتاً ایمنی وجود دارد که عوارض جانبی کمی دارند که البته بعضی از آنها درجه بیمارستانی ندارند.

آب اکسیژنه

یکی از غیر سمی ترین گزینه‌ها برای گندزدایی، پراکسید هیدروژن است. این ماده معمولا در غلظت سه تا پنج درصد کاربرد دارد. برای استفاده از آن کافی است به مدت پنج دقیقه روی سطح مورد نظر باقی بماند. از آنجایی که بعد از گذشت زمان کوتاهی هیدروژن پراکسید به آب و اکسیژن تبدیل می‌شود، نیازی به پاک کردن ندارد.

نانو سیلور

ذرات نقره انواع عفونت‌های قارچی، باکتری‌ها و ویروس‌ها را از بین می‌برد. باکتری‌ها هیچ گونه مصونیتی در برابر نقره ندارند و توسط یون‌های نقره سرکوب شده و از بین می‌روند. در عین حال هیچ ضرری برای انسان نداشته باشند چون این ذرات ریز، فلز نقره خالص هستند و در صورتی که به مقدار مناسب مصرف شوند، می‌توانند در بدن حل شوند. 

از محصولات ضدعفونی کننده بیمارستانی نانوسیلور منیب دیدن فرمایید.

الکل، اتانول، ایزوپروپیل الکل، اسید لاکتیک، اسید سیتریک، اسید پراکسی استیک و سدیم بی سولفات هم از مواد ضدعفونی کننده نسبتا ایمن هستند. 

ویژگی‌های این مواد ضدعفونی کننده بیمارستانی در جدول ادامه آورده شده است. 

سخن پایانی

ویژگی مهم ضدعفونی کننده‌های بیمارستانی از بین بردن دو باکتری Pseudomonas aeruginosa و Staphylococcus aureus است. اما امروزه سمی نبودن این مواد هم اهمیت خاصی پیدا کرده است. مواد ضدعفونی کننده بیمارستانی غیر سمی به سلامت کارکنان بخش درمانی، بیماران و محیط زیست آسیب نمی‌رسانند. این که گفته شود ماده استریل کننده‌ای به طور صد در صد هیچ اثرات سوئی ندارد درست نیست اما ضدعفونی کننده‌های بیمارستانی وجود دارد که نسبتا ایمن هستند و در این مطلب برخی از آنها نام برده شد.