واکنش بدن به انواع مواد خارجی

همه ما سیستم بدنی متفاوتی داریم و بدن ما می تواند آلرژی داشته باشد یا حتی واکنش خاصی به مواد خارجی نشان دهد که با افراد دیگر متفاوت است. 

بنابراین پاسخ بدن ما به ایمپلنت ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است ، برخی جزئی هستند و برخی ممکن است نه. تنها واکنش طبیعی بدن به ایمپلنت های خارجی می تواند ماکروفاژها و سلول های غول پیکر جسم خارجی واقع در سطح ایمپلنت باشد و دارای تکثیر فیبروبلاستیک و رسوب کلاژن تحت سلطه است. 

در این زمینه ، ما پاسخ های مختلف بدن به ایمپلنت ها روی مواد مختلف خارجی مانند ایمپلنت های زیستی ، PEEK ، تیتانیوم را توضیح می دهیم و شما را با پاسخ بدن به ایمپلنت ها روشن می کنیم. این محتوا خاطر نشان می کند که حتی مواردی وجود دارد که بدن صفحات و پیچ ها را رد می کند.

علائم واکنش ایمپلنت چیست؟

برخی از علائم رایج پاسخ بدن به ایمپلنت ها می تواند واکنش آلرژیک باشد که پس از کاشت ایمپلنت به طور منطقی مشکوک می شود. 

براساس علائمی است که همراه با آلرژی به صورت بثورات ، کهیر ، خارش ، تورم در ناحیه دهان صورت ، اریتم صورت و همچنین ضایعات دهانی ، اگزمایی در ناحیه گونه ها است. همچنین پاسخ بافتی به ایمپلنت ها مانند ضایعات هیپرپلاستیک بافت های نرم وجود دارد. آزمایش آلرژی در این موارد ذکر شده اجباری است.

علائم پاسخ بدن چیست؟

با گذشت مدتی ، ممکن است علائم پاسخ بدن به ایمپلنت ها را مشاهده کنید. با گذشت زمان ، بدن شما نسبت به واکنش حساس می شود و وقتی مرحله بعدی زندگی شما فرا می رسد که به یک کاشت حاوی نیکل ، PEEK یا فلزات احتیاج دارید ، سیستم ایمنی بدن آن را به عنوان نیکل و کاشت را رد می کند. 

شما می توانید بدانید که بدن شما با علائم و نشانه های حساسیت بیش از حد به فلزات ، از کوچک و موضعی گرفته تا حتی شدید و عمومی در موارد ، کاشت را رد می کند. شما می توانید واکنش های محدودی را مشاهده کنید که در درماتیت تماس با پوست در معرض پیوند فلز ظاهر می شود. علائمی مانند قرمز ، متورم بودن پوست و حتی خارش وجود دارد. حتی می توانید توسعه کهیر و بثورات روی پوست را مشاهده کنید.

چرا ایمپلنت شکست می خورد؟

ایمپلنت ها به دلایل زیادی می توانند از کار بیفتند که می تواند شامل عدم ادغام ، شکستگی ایمپلنت مربوطه ، سوposition قرار گرفتن ایمپلنت باشد که باعث آسیب به ساختار حیاتی می شود و حتی استخوان پیشرفته اطراف لانه گزینی یکپارچه است. 

طبق بسیاری از کلینیک ها ، ایمپلنت ها در دو دسته قرار نمی گیرند: 

1. شکست اولیه که قبل از استخوان سازی کاشت رخ داده است ، 
2. و دوم خرابی دیررس است که پس از ادغام و بارگذاری پس از کاشت رخ می دهد. 

تعداد کمی از بیماران علائم رد ایمپلنت را گزارش می کنند ، خصوصاً موردی که مربوط به تیتانیوم بعد از کاشت است. بافت ها حتی می توانند نسبت به موضوعاتی که نسبت به ایمپلنت هایی که دارای جنبه سازگاری زیستی هستند ، پاسخ سیستمی داشته باشند.

مواد زیستی چیست؟

مواد زیستی در پزشکی و بازیابی و تسهیل بهبودی افراد پس از هرگونه بیماری یا جراحت ، نقشی مهم و حیاتی دارند. 

ماهیت ماده زیستی می تواند طبیعی یا مصنوعی باشد. این ماده عمدتا برای حمایت و تقویت یا حتی جایگزینی بافت آسیب دیده همراه با عملکرد بیولوژیکی استفاده می شود. 

در زمینه جدید مواد زیستی ، این داروها ، زیست شناسی ، فیزیک و شیمی را با هم ترکیب می کند. اخیراً از مهندسی بافت و مواد علمی تأثیر گرفته است. موادی مانند فلزات ، سرامیک ، پلاستیک ، شیشه و برخی موارد ، حتی سلول های زنده و بافت ها برای ایجاد مواد بیولوژیکی مورد استفاده قرار می گیرند. 

این مواد زیستی بعداً می توانند قالب یا به عنوان قطعات ماشین مانند فیلم ، کف ، پارچه و پوشش ساخته شوند و در محصولات زیست پزشکی استفاده شوند. می توانیم اضافه کنیم که در مواد بیومتریال ، PEEK یک ماده زیستی بسیار مناسب برای کاشت ستون فقرات و ارتوپدی است و می تواند با پردازش استاندارد پلیمر به قسمت هایی از ایمپلنت تبدیل شود. 

لیست مواد زیستی فلزی

بسیاری از مواد زیستی فلزی برای اهداف پزشکی استفاده می شود. در زیر لیستی از برخی از مواد زیستی فلزی آورده شده است.

1. کلاژ: برای استفاده از استخوان ها ، غضروف ها ، قلب ، رباط ها ، اعصاب و عروق استفاده می شود. 
2. فیبرین: فیبرین به غضروف ها ، اعصاب و عروق اعمال می شود. 
3. ابریشم: برای استفاده روی استخوان ها ، غضروف ها و کبد استفاده می شود.
4. آگاروز ، که یک ماده بیولوژیکی مبتنی بر پلی ساکارید است:   برای کاربردهای غضروف ، قلب و عصب استفاده می شود. 
5. آلژینات: برای کاربرد روی غضروف ، کبد ، اعصاب و عروق استفاده می شود.
6.  هیالورونان:   هیالورونان همراه با عروق برای چربی ، غضروف ، اعصاب و پوست استفاده می شود. 
7. کیتوزان:  برای استفاده روی استخوان ها ، غضروف ها ، پوست و اعصاب مناسب است.

تیتانیوم به یک ماده بیولوژیکی برای استئوسنتز صورت تبدیل شده است. زیرا بسیار سازگار با زیست سازگار است و دارای مقاومت در برابر خوردگی است. هنوز هم ، رفتار تیتانیوم در داخل بدن فرد پس از فرآیند تثبیت استخوان مستند نیست ، اما واکنش زیادی از بدن نشان نداده است.

 درمان های واکنش جسم خارجی چیست؟

در نتیجه کاشت ، واکنشهای سیستماتیک زیادی وجود دارد که درمان آن دشوار است. گاهی اوقات ممکن است جراح شما برداشتن ایمپلنت را بهتر کند. گاهی اوقات ممکن است جراح بهتر باشد که ایمپلنت را خارج کند ، درصورتی که گزینه ای برای فرآیند جایگزینی غیر فلز وجود دارد. 

اگر واکنش به دلیل تعویض مفصل ران یا زانو باشد ، عمل غیر فلزی به ندرت انجام می شود زیرا تعویض مفاصل دشوار است. استفاده از فلز در بسیاری از موارد اجباری است. از این رو ، برای جلوگیری از واکنش و آلرژی ، پزشکان قبل از انتخاب کاشت و مواد برای شما ، برخی از آزمایش های حساسیت را انجام می دهند.

با توجه به انواع مختلف بدن ما ، علائم و واکنش به کاشت از فردی به فرد دیگر متفاوت است. ممکن است با قرمزی ، خارش و تورم پوست روبرو شوید ، در حالی که شخص دیگری ممکن است علائم مختلفی داشته باشد. پاسخ بدن به ایمپلنت ها متفاوت است و بنابراین اگر متوجه علائمی شدید ، بهتر است هرچه زودتر با پزشکان مربوطه مشورت کنید.

بدن می تواند صفحات و پیچ ها را رد کند زیرا بدن شما هیچ ماده ای ندارد ، اما تیتانیوم به عنوان یک ماده بیولوژیکی برای ایمپلنت ها و PEEK ایمن است و تاکنون شکایات کمی دارد.