آنچه که باید درباره ایمپلنت های ارتوپدی تیتانیوم بدانید؟

تیتانیوم به تمام بدنها سازگار نیست و خیلی ها ممکن است واکنش نشان بدهند در حالیکه خیلی ها واکنشی نشان نمیدهند. این موضوع عادی است که تمام انسانها بافت بدنی یکسانی ندارند و آناتومی بدنها متفاوت است. ایمپلنت ارتوپدی نوعی جراحی است که در آن ابزاری در بدن انسان کار گذاشته میشود. هدف بازسازی عملکرد و قدرت آن قسمت از بدن با جایگزینی ساختار آسیب دیده میباشد. قابل توجه است که ایمپلنتها در مرحله آخر درمان و در صورتی انجام میشوند که تمام تلاشهابرای درمان بی نتیجه مانده باشد. انسانها از قرنها پیش تا کنون انواع مختلفی از ایمپلنتها را مورد استفاده قرار داده اند. تیتانیوم بطور سنتی بعنوان یک فلز سازگار با بیولوژی شناخته شده و اگر خالص باشد گفته میشود که 99 درصد تیتانیوم و درصد بسیار کمی نیکل در آن وجود دارد.

انواع مختلفی از ایمپلنتهای ارتوپدی برای فرایندهای مختلفی مورد استفاده قرار میگیرد. از آنجا پروسه های ایمپلنت گذاری ارتوپدی پیچیده هستند، مهم است که اطلاعات کافی در مورد مشکلات، جراحیها و ایمپلنتهای مورد استفاده برای درمان داشته باشیم.

چه نوع فلزی در جراحی ارتوپدی استفاده میشود؟

قبلا ایمپلنتها با استفاده از طلا، نقره، مس و آلومینیوم ساخته میشدند. یکی از جدیدترین اکتشافات استفاده از تیتانیوم است. امروزه بعد از سالها تست ثابت شده است که از میان تمام ایمپلنتهای فلزی در بدن انسان ایمپلنتهای تیتانیومی بنا به دلایل بسیار مناسب ترین ایمپلنتها هستند. مهمترین دلیل این است که میتواند مدت بسیار زیادی میتواند دوام داشته باشد. (این مدت بیست سال گزارش شده است.) در بدن دچار خوردگی نشده و بدن به راحتی آنرا قبول کرده و نسبت به واکنشهای خطرناک مقاوم است.

اما این تمام داستان نیست. در واقع لیست بلندی از ویژگیهای تیتانیوم موجود است. مهمترین عوامل عبارتند از:

تیتانیوم چگالی کمی دارد و باعث آزار بدن انسان میشود. ثابت شده دارای قدرت است. بشدت در مقابل اکسیداسیون مقاوم است. تیتانیوم غیر سمی و غیر مغناطیسی می باشد. جسم سبکی دارد. در مقایسه با دیگر فلزات تمایل کمتری به ایجاد حساسیت دارد. سختی کمی داشته و استفاده از آن آسان است. دو نکته منفی در مورد تیتانیوم عبارتند از:

ممکن است باعث بروز علائم حساسیت شود. گرچه محققان بر این باورند که بیماران نسبت به تیتانیوم حساسیت نشان نمیدهند اما نسبت به ناخالصی های موجود در تیتانیوم که حاوی نیکل، کرومیوم و همچنین کادمیوم است حساسیت نشان میدهند. از آنجا که تیتانیوم در رده فلزات باکیفیت است، فلز گرانقیمتی بوده و افراد زیادی نمیتوانند از پس هزینه آن برآیند.

برای اینکه بدانیم آیا کسی به تیتانیوم حساسیت دارد یا خیر تستی قبل از جراحی انجام میشود که به نام MELISA  مشهور میباشد. این تست بسیار دقیق بوده و نمونه خون شما را برای چک کردن حساسیت نسبت به تیتانیوم مورد آزمایش قرار میدهد.

انواع ایمپلنتهای ارتوپدی کدام هستند؟

انواع مختلفی از ایمپلنتهای جراحی ارتوپدی وجود دارند. براساس نوع آسیب، ناحیه آسیب در بدن، و نوع ایمپلنت مورد نیاز انواع مختلفی از ایمپلنتها را میتوان در یک پروسه مورد استفاده قرار داد. رایج ترین انواع ایمپلنتها سه دسته هستند، پیچی، صفحه ای و پروتزی.

دونوع پیچ ارتوپدی وجود دارد. یک مدل صاف بوده و یک مدل دارای سر فیلیپسی هستند. پیچها ابزارهای  همگانی هستند. برای بازسازی استخوانهای شکسته یا بازیابی ثبات نواحی ضعیف ، انتظار میرود که ارتوپدها از پیچها استفاده کنند. بطور معمول، این پیچها بعدا برداشته نشده وقرار است در جای خود باقی بمانند.  برای قراردادن این پیچها در جای خود، یک حفره پیچی در استخوان بیمار ایجاد میشود.

دومین نوع ایمپلنتهای جراحی که در بالا گفته شد، صفحات هستند. صفحات ارتوپدی در ابتدا بیشترین استفاده خود را در 50 سال پیش در سال 1886و به منظور مرمت استخوانهای شکسته داشتند. مثل پیچها انواع مختلفی از این صفحات وجود دارد که در پروسه های کاشت ایمپلنت مورد استفاده قرار میگیرد.

صفحات پشتی شکستگی ها را در انتهای استخوانهای بلند به هم متصل نگه میدارند. همچنین استخوانی که در شرایط ناپایدار قرار دارد نگهداری میکنند. صفحات خنثی برای پوشش دادن ناحیه شکستگی مورد استفاده قرار میگیرند. صفحات پل زننده به منظور تامین قدرت و ترازسازی و پایدار سازی ناحیه مورد استفاده قرار میگیرند. صفحات تنشی ناحیه آسیب دیده را تازمان بهبود امن نگه میدارند. صفحات فشرده سازی استخوانها را با استفاده از اعمال فشار ترمیم میکنند. آخرین نوع ایمپلنتهای معرفی شده در این مقاله پروتز ها می باشند. انواع زیادی از پروتزها وجود دارند که ارتوپدها باری جایگزینی مفاصل و استخوانها مورد استفاده قرار میدهند. امروزه ورزشکاران زیادی پروتزها را در زانوها و باسن خود ایمپلنت میکنند. این کار به آنها اجازه میدهد حرکت کامل بدن خود را بازیافته و درد ناحیه آسیب دیده را در زمان کوتاه درمان نمایند. دانش کافی و درست در مورد انواع محصولات جراحی ایمپلنت دراین پروسه مورد استفاده قرار گرفته که میتواند درک بهتری از خود پروسه ها به دست دهد. چند مثال:

برای شکستگی های گردن پروتزهای آستین مور مورد استفاده قرار میگیرد.

برای جایگذاری آرنج پروتزهای باسکی، برای ترمیم شکستگی های داخل این ابزارها  میخ اندر، برای ترمیم ستون فقرات میله لوک و برای جایگزینی آرنج پروتز سوتر مورد استفاده قرار میگیرد.

علایم حساسیت به تیتانیوم میتواند به شرح زیر باشد اما همه دارای علایم یکسان نیستند.این علایم عبارتند از: درد و التهاب در محل جراحی، خستگی، سردرد هم میتواند از علایم حساسیت باشد.واکنشهای عمومی روی پوست شامل اگزما و علایم روده ای.

آیا فردی که دارای ایمپلنت تیتانیوم است میتواند آزمایش MRI انجام دهد؟

تیتانیوم یکی از مناسب ترین مواد برای کاربرد جراحیهای ایمپلنت است. بنابراین امن بوده و فردی که دارای آن است میتواند بدون هیچ شک یا واهمه ای MRI انجام دهد.

باید در نظر داشت که تیتانیوم به تمام بدنها سازگارنیست و ممکن است عده ای به آن حساسیت نشان دهند و عده ای نشان ندهند. این یک موضوع عادی است که تمام انسانها بدن یکسانی ندارند و آناتومیها متفاوت است. بنابراین بدنها ممکن است واکنشهای متفاوتی نسبت به موادی که در اطراف آنها هستند نشان دهند. موضوعی برای نگرانی وجود ندارد. دردهای مفصلی و شکستگیها اکنون با کمک ایمپلنتهای جراحی تیتانیوم قابل درمان و ترمیم هستند. ایمپلنت میتواند باعث بازیابی قدرت بدنی شود. فقط مهم است که بخاطر بسپاریم تست MELISA  باید قبل از انجام پروسه جراحی انجام شود تا مطمئ