کرانیوتومی برای برداشتن تومور: دلایل ، خطرات و انواع

داشتن تومور مغزی می تواند یک چیز ترسناک باشد. ترسناک تر از این فکر جراحی ها و تمام داستان ها و اسطوره های افرادی است که تحت عمل جراحی مغز ، کرانیوتومی برای برداشتن تومور یا هر نوع دیگری از جراحی قرار گرفته اند. اما کرانیوتومی برای برداشتن تومور چیست؟ آیا به همان اندازه که برخی فکر می کنند ترسناک است؟

کرانیوتومی چیست؟

گاهی اوقات دسترسی به تومور مغز پیچیده تر از بین بردن آن است. از این رو ، باید برخی اقدامات اضافی برای کمک به جراح در دسترسی به سرطان در مغز اضافه شود. یکی از این روشها جراحی کرانیوتومی است که علاوه بر سطح سایر جراحی های مغز ، یک مرحله برداشتن استخوان را نیز شامل می شود. 

در جراحی کرانیوتومی ، جراح مغز بخشی از استخوان جمجمه را برای دسترسی به تومور خارج می کند. برداشتن كرانيوتومي ممكن است براي پيدا كردن و رسيدن به محل دقيق سرطان به كمك رايگان و تصويرسازي نياز داشته باشد. به طور طبیعی ، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی [MRI] یا اسکن توموگرافی کامپیوتری [CT] تکنیکی هستند که در ابتدا به وجود می آیند.

قسمت خارج شده استخوان جمجمه "فلپ استخوان" نامیده می شود که پس از برداشتن کرانیوتومی تومور مجدداً در محل قرار می گیرد. به طور معمول ، فلپ استخوان در انتهای عمل با صفحات ریز و پیچ جایگزین می شود. مواردی وجود دارد که فلپ استخوان برنگشته است ، اما این یک عمل جراحی مغز متفاوت به نام "کرانیکتومی" است که در مقاله اخلاقی بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

نام جراحی کرانیوتومی از جمجمه (کرانیوم) گرفته شده است که باید برداشته شود. اندازه و پیچیدگی کرانیوتومی به مشکل بیمار بستگی دارد ، که می تواند از تورم مغز گرفته تا خارج کردن اشیاء خارجی مانند گلوله ها باشد. 

دلایل کرانیوتومی

چرا فرد باید تحت عمل جراحی کرانیوتومی و برداشتن قرار بگیرد؟ همانطور که در بالا ذکر شد ، دلایل جراحی کرانیوتومی متفاوت است و شامل می شود ، اما به این موارد محدود نمی شود:

• دسترسی به محل درمان برای تشخیص یا از بین بردن تومورها
• کاهش فشار داخل جمجمه با از بین بردن نواحی آسیب دیده یا متورم مغز ممکن است در اثر آسیب دیدگی یا سکته مغزی ایجاد شده باشد
• کاشت دستگاه برای اهدافی مانند درمان اختلالات حرکتی مانند بیماری پارکینسون یا دیستونی (نوعی اختلال حرکتی) یا صرع انکسار
• قطع یا ترمیم آنوریسم
• از بین بردن خون یا لخته شدن خون از رگ خونی نشتی
• تخلیه آبسه مغزی (آبسه یک جیب آلوده به چرک داخل بافت است)
• ترمیم شکستگی جمجمه
• ترمیم پارگی در غشای غشای مغز (dura mater)
• مثلاً یک جسم خارجی را بیرون می کشد

همانطور که در بالا توضیح داده شد ، کرانیوتومی و برداشتن تنها در تومورها مورد استفاده قرار نمی گیرد. هرگاه مغز تحت فشار بیش از حد قرار بگیرد ، مانند وقتی که متورم است ، لخته خون دارد یا آبسه دارد ، عمل جراحی کرانیوتومی انتخابی است. اگر برداشتن کرانیوتومی تومور ، لخته شدن خون ، یک گلوله در سر یا به هر دلیل دیگری این درمان است ، چگونه بیمار باید آماده شود؟

آماده شدن برای کرانیوتومی

قبل از جراحی کرانیوتومی ، بیمار باید حداقل یک هفته زودتر از مصرف هر نوع داروی ضد التهاب غیر استروئیدی و رقیق کننده خون خودداری کند. اما اگر داروهایی وجود دارد که صریحاً برای عمل جراحی تجویز می شوند ، طبق برنامه باید با دقت مصرف شوند. علاوه بر این ، بیمار نباید از شب قبل از عمل بخورد یا بنوشد.

سیگار کشیدن و نوشیدن الکل همچنین از یک هفته قبل تا دو هفته بعد از عمل ممنوع است. در صورت نیاز به MRI یا سی تی اسکن ، ممکن است موانع موجود در پیشانی بیمار و پشت گوش قرار گیرد تا به تراز MRI ​​قبل از عمل با سیستم هدایت تصویر کمک کند. در بسیاری از موارد ، پزشک برای اطمینان از سلامتی بیمار به آزمایش خون نیاز دارد.

برداشتن كرانيوتومي بدون در نظر گرفتن نوع جراحي تحت بيهوشي عمومي انجام مي شود. امضای فرم رضایت نامه ضروری است و بیمار باید راه را با دقت بخواند و بداند که تحت چه شرایطی قرار می گیرد. آنها همچنین باید خطرات مرتبط با چنین جراحی های مغزی را بدانند.

خطرات A کرانیوتومی

به دلایل دیگر ، برطرف شدن عمل جراحی کرانیوتومی از تومور یا کرانیوتومی ، ممکن است بیمار تورم و کبودی در صورت یا اطراف چشم ، سردرد ، سرگیجه و مشکلات حافظه ، گفتار یا بینایی را تجربه کند. بنابراین ، جراح مغز و اعصاب مشخص می کند که بیمار چند روز باید در یک بخش مراقبت های ویژه (ICU) بگذرد ، جایی که ضربان قلب ، فشار خون و علائم عصبی به طور مداوم مورد بررسی قرار می گیرد. با وجود تمام این اقدامات احتیاطی ، بیمار ممکن است هنوز هم خطرات پس از عمل جراحی را تجربه کند.

خطرات کلی بعد از عمل نیز در اینجا وجود دارد: خونریزی ، عفونت ، لخته شدن خون و واکنش به بیهوشی. در مورد جراحی کرانیوتومی ، بسته به نوع عمل ، خطرات دیگری نیز اضافه می شود:

• سکته های مغزی
• تشنج 
• تورم مغز 
• آسیب عصبی 
• نشت CSF یا نشت مایعات مغزی ، یعنی مایعی که مغز را احاطه کرده و از آن محافظت می کند
• از دست دادن برخی عملکردهای ذهنی
• ذات الریه که نوعی عفونت ریه ها است
• فشار خون ناپایدار
• ضعف عضلانی

علاوه بر این ، برخی از خطرات خاص هستند و برای همه بیماران بعد از جراحی کرانیوتومی اتفاق نمی افتد. آنها به شدت و پیچیدگی مسئله بستگی دارند و عبارتند از:

• مشکلات حافظه
• مشکل گفتار
• فلج
• تعادل یا هماهنگی غیر طبیعی
• کما

مراقبت های بعد از عمل می تواند برخی از خطرات را پیشگیری یا کاهش دهد ، اما معمولاً بیمار باید با آگاهی از این اتفاقات ، به سازش بپردازد و تحت عمل جراحی قرار گیرد. در بسیاری از موارد موضوع زندگی یا مرگ است و بیمار چاره دیگری ندارد.

انواع مختلف کرانیوتومی

مانند هر نوع دیگری از عمل جراحی مغز ، کرانیوتومی نیز انواع مختلفی دارد ، از کرانیوتومی جلوی راست برای برداشتن تومور گرفته تا کرانیوتومی ترانسبیرینتین. این مدل بر اساس شرایط بیمار ، هدف از عمل جراحی و کلیه مزایای آن انتخاب می شود. برخی از انواع اصلی کرانیوتومی به شرح زیر است:

جراحی کرانیوتومی دو طرفه مفصلی هنگامی که روشهای حداقل تهاجمی پاسخگوی نیازهای جراحی نباشند ، جراح می تواند کرانیوتیومی دو طرفه دو طرفه را انتخاب کند. در اینجا برشی در پوست سر پشت مو و استخوان ایجاد می شود که کانتور مدارها را تشکیل می دهد و پیشانی برداشته می شود. 

متداول ترین هدف رسیدن به تومورهای دشوار به سمت جلوی مغز است. این یک رویکرد پایه جمجمه سنتی با اعتقاد اصلی است که از بین بردن استخوان اضافی از دستکاری غیرضروری ذهن مطمئن تر است. معمولاً مننژیوما ، استیسیلونوروبلاستوما و تومورهای بدخیم جمجمه از طریق کرانیوتومی دو طرفه دو طرفه تحت درمان قرار می گیرند. در پایان ، فلپ استخوان تعویض می شود.

• كرانيوتومي فوق العاده مداري فوق العاده مداري "ابرو"

کرانیوتومی فوق اوربیتال ، که معمولاً به عنوان کرانیوتومی "ابرو" شناخته می شود ، روش دیگری برای از بین بردن تومورهای مغزی است. همانطور که از نام این محصول پیداست ، یک روش با حداقل تهاجمی است و شامل یک برش کوچک در ابرو برای دسترسی به تومورهای جلوی مغز است. همچنین کیستهای شکاف راتکه ، تومورهای پایه جمجمه و چندین تومور هیپوفیز با این روش قابل درمان هستند. 

از آنجایی که این یک روش با حداقل تهاجمی است ، می تواند از جراحی کرانیوتومی باز کمتر دردناک باشد. دوره بهبود ممکن است کوتاه تر باشد و هیچ جای زخم بزرگی در محل عمل باقی نماند.

• کرانیوتومی "سوراخ کلید" یکپارچهسازی با سیستمعامل سیگموئید

کرانیوتومی رترو-سیگموئید ، که اغلب به عنوان کرانیوتومی "سوراخ کلید" شناخته می شود ، یکی دیگر از روش های جراحی با حداقل تهاجمی برای از بین بردن تومورهای مغزی است. بعد از اینکه یک برش کوچک در پشت گوش امکان دسترسی به مخچه و ساقه مغز را فراهم می کند ، جراح می تواند تومور پایه جمجمه را برطرف کند. مننژیوما ، نوروم های صوتی و تومورهای متاستاتیک مغز یا ستون فقرات از دیگر اهداف کرانیوتومی کلید سوراخ هستند.

مانند سایر روشهای حداقل تهاجمی ، کرانیوتومی یکپارچهسازی با سیستمعامل نیز به زمان بهبودی کمتری احتیاج دارد ، در حالی که در مقایسه با انواع مختلف جراحی مغز ، اسکار حداقل جراحی و درد کمتری را به همراه دارد.

• کرانیوتومی Orbitozygomatic

کرانیوتومی اربیتوزگوماتیک دومین رویکرد پایه جمجمه سنتی است که در مقاله ما معرفی شده است. مانند كرانيوتومي دو طرفه مفصل ، كرانيوتومي اوربوتيزيگوماتيك نيز براي دستيابي و كار با تومورها و آنوريسم هاي دشوار مورد استفاده قرار مي گيرد. این اعتقاد بنیانگذار این رویکرد همان است که با استفاده از کرانیوتومی دو طرفه گسترش یافته است: از بین بردن استخوان اضافی از دستکاری غیرضروری مغز ایمن تر است.

هنگامی که روشهای حداقل تهاجمی نمی توانند کمک کنند ، استخوانی که کانتور مدار و گونه را تشکیل می دهد ، در انتها با هدف برداشت کرانیوتومی تومور جایگزین می شود. برخی مواردی که با استفاده از این نوع جراحی قابل درمان است شامل کرانیوفارنژیوما ، تومورهای هیپوفیز و مننژیوم است. جراح مغز و اعصاب می تواند ضمن رسیدن به آسیب های شدید به مغز ، به اعماق و دسترسی به قسمت های دشوار مغز برسد.

• کرانیوتومی ترجمه شده با ترانس آمین

در کرانیوتومی ترانسبرابینتین ، برش در پوست سر پشت گوش ایجاد می شود تا استخوان ماستوئید و برخی از استخوان گوش داخلی برداشته شود. بخش اساسی استخوان گوش داخلی که در اینجا برداشته می شود کانالهای نیم دایره ای هستند که حاوی گیرنده هایی برای تعادل هستند. بعضی اوقات به دلیل صدمات شدیدی که برداشته می شود نمی توان کل تومور را از بین برد. با این حال ، جراحان مغز و اعصاب معمولاً سعی می كنند كل تومور یا هر چه بیشتر آن را از بین ببرد.

بزرگترین مشکل این روش کم شنوایی است. هنگامی که کانال های نیم دایره برداشته می شوند ، شنوایی برای دسترسی و خارج کردن تومور قربانی می شود. با این وجود می توان خطر آسیب دیدگی عصب صورت را کاهش داد.

در تمام این روشها ، فلپ استخوان برداشته شده جایگزین شده و در محل با پیچ و صفحه قرار می گیرد. این در مورد فلپ استخوان همیشه اتفاق نمی افتد و گاهی جراح جایگزین استخوان نمی شود.

کرانیوتومی ، کرانیکتومی و کرانیوپلاستی

کرانیوتومی ، کرانیکتومی و صدای کرانیوپلاستی مشابه هستند اما سه روش مختلف جراحی مغز هستند. همانطور که از نامها مشخص است ، کرانیوم (جمجمه) در هر سه روش درگیر است. همانطور که قبلاً ذکر شد در کرانیوتومی بخشی از سر به طور موقت برداشته می شود تا امکان دسترسی به قسمت های عمیق تر مغز برای از بین بردن تومورها ، لخته شدن خون ، تورم مغز ، اشیاء خارجی و معالجه برخی دیگر از مشکلات فراهم شود ، همانطور که در بخش های قبلی ذکر شد. مقاله در پایان عمل جراحی فلپ استخوان در محل قرار گرفته و توسط صفحات و پیچ های تیتانیومی ثابت می شود.

از طرف دیگر ، در کرانیکتومی ، فلپ استخوان بلافاصله تعویض نمی شود. معمولاً جراحان مغز و اعصاب این روش را ترجیح می دهند در صورت وجود آسیب در آسیب های مغزی و سایر آسیب های سر که شامل تورم است. قسمت برداشته شده جمجمه دورتر نگه داشته می شود تا فشار و فشردگی برخی مناطق مغز کاهش یابد.

در روش سوم ، کرانیوپلاستی ، فلپ استخوان مانند دو روش قبلی برداشته می شود. با این حال ، هرگز مورد استفاده قرار نمی گیرد زیرا قسمت برداشته شده جمجمه به تنهایی دارای مشکلات است: آسیب دیده یا سرطانی است. بنابراین ، قسمت حذف شده با تیتانیوم ، اکریلیک یا یک جایگزین استخوان مصنوعی جایگزین می شود. نصب قطعه جدید نیز باید توسط جراح مغز و اعصاب انجام شود.

تسکین فشار در مواقع اضطراری از مزایای برتر و ویژگی های خاص کرانیوپلاستی است. این می تواند زندگی را با این مزیت خاص نجات دهد. یکی دیگر از فواید کرانیوپلاستی خاص این است که قطعه استخوان جدید می تواند به ترمیم کانتور طبیعی جمجمه کمک کند. بعضی مواقع قسمت برداشته شده از جمجمه شکل می گیرد ، اما کرانیوپلاستی می تواند به بازیابی شکل طبیعی کمک کند. ایمپلنت های تیتانیوم به دلیل مزایای بی شماری که دارند ، مخصوصاً برای کرانیوپلاستی ترجیح داده می شوند.

استفاده از کاشت تیتانیوم در کرانیوپلاستی

همانطور که در بخش قبلی ذکر شد ، در یک کرایوپلاستی ، قسمت برداشته شده جمجمه قابل برگشت نیست. یا آسیب دیده یا سرطانی است و یا مشکلات دیگری دارد و نباید جایگزین شود. بنابراین ، باید از ایمپلنت ساخته شده از تیتانیوم ، PEEK ، اکریلیک یا یک جایگزین استخوان مصنوعی استفاده شود. 

تیتانیوم یکی از متداول ترین مواد مورد استفاده در اهداف عملیاتی و کاشت ایمپلنت است. همچنین در کرانیوپلاستی محبوبیت بیشتری پیدا می کند ، زیرا از ناهنجاری های زیبایی جلوگیری می کند ، آسیب پذیری بافت های محافظت نشده مغز را کاهش می دهد و خطرات و هزینه های مرتبط با جراحی و مراحل اضافی را به حداقل می رساند.

عمل جراحی مغز می تواند یک روش با حداقل تهاجمی مانند کرانیوتومی ابرو ، یک کرانیوتومی جلو راست برای برداشتن تومور یا کرانیوپلاستی باشد ، جایی که قسمتی از جمجمه به دور خود ریخته می شود و تکه ای از تیتانیوم یا مواد دیگر جایگزین آن می شود. با این وجود ، بیمار باید به اندازه کافی از جراحی ، آمادگی برای آن و خطرات آن آگاهی داشته باشد تا خطرات بعد از عمل را تا حد ممکن کاهش دهد.